Ne yaparsam yapayım mutlu olamıyorum. Alışveriş yapıyorum, en sevdiğim şeyleri yiyorum, giyiniyorum, güzel bir ilişki yaşıyorum, saç rengimi değiştiriyorum ama içimde hep bir mutsuzluk var.
Herhangi bir başarı yaşasam bile, tam olarak onun neşesini yaşayamıyorum. Sanki ben bu mutluluğu hak etmiyormuşum gibi hissediyorum.
Özellikle rezil olduğumu düşündüğüm zamanlar çok fazla. Ve içimden bir ses “Al, her şeyi mahvettin işte. Bu senin neyine. Sen bunu yapamazsın. Neden sana baksın ki” gibi olumsuz cümleler kurup duruyor.
Yalnız kalmaya tahammülüm yok. Devamlı bir sevgilim olsun istiyorum, ya da hiç kimseyle görüşmek istemiyorum. İçimde hep inişler çıkışlar yaşıyorum. Hiç bir duyguyu tam olarak hissedemiyor gibiyim.
Yukarıda yazdıklarım size tanıdık geliyor mu? Okurken “evet, hatta şu da var” dediniz mi? O zaman “itiraf ediyorum ki ben kendimi sevmiyorum ve saymıyorum” demenin vakti gelmiş olabilir.
Bunu dememiz gerekir ki bir sonraki soru olan “kendimi sevmek için ne yapmalıyım” a geçebilelim. Her zaman sorunu anlamak, kabul etmek gerekir ki çözüm adımına devam edebilelim.
Kendini seven insan nasıl olur?
Kendimi nasıl sevebilirim sorusu belki de hepimizin düşünmesi gereken bir soru. Çünkü kendimizi gerçekten seviyor muyuz? Yoksa hayatın yoğun trafiği içinde bunu düşünecek vaktimiz olmuyor mu?
Ta anne karnından beri taşıyarak ve zamanla bir çığ gibi büyüyerek taşıdığımız bazı şeyler, sırtımızda bütünleştiğimiz bir kambur haline dönüşebilir.
Bir süre sonra artık onu taşıdığımızı unuturuz. Ve “normal” yaşantımız, karakterimiz, düşünce tarzımız buymuş gibi hissetmeye başlarız.
Kendini seven insan nasıl olur? Bir kaç örnek vereyim. Bakın bakalım size tanıdık gelen veya hiç tanıdık gelmeyen neler var.
- Hayatın kontrolünün kendisinde olduğunu düşünür
- İlişkilerinde sınırlarını kolayca belirtir
- Kimseden onay beklemez
- Cesur kararlar verir ve adımlar atar
- Yalnız olmaktan mutluluk ve huzur duyar
- Kendisiyle ilişkisi ve konuşmaları yapıcı ve olumludur
- Mutluluğu karşı cinste veya dış etkenlerde aramaz
Bu maddelerden hepsi sizde varsa “kendimi çok seviyorum” diyebilirsiniz. Sadece bir veya bir kaç tanesi varsa özgüven, özşefkat ve özsevgi konularında düşünmeniz gerekir.
Kendimi sevmek için ne yapmalıyım diyorsanız önce insan kendini nasıl sever ve bunun için neler yapmalı ya da yapmamalı birlikte bakalım.
İnsan kendini nasıl sever?
Şimdi insan kendini nasıl sever sorusuna cevap olabilecek 6 basit yolu yazacağım. Bunlardan en az bir tanesini her gün hayatınıza sokabilirsiniz.
- Kendinizle ilgili sevdiğiniz, beğendiğiniz yanlara odaklanın
- Hoşunuza giden şeyleri yapın
- Geçmişi ve pişmanlıklarınızı unutun
- Şükretme egzersizleri yapın
- Güvenli alanınızdan çıkın
- Bedeninize iyi bakın
Burada ilk iki maddeyle ilgili söylenmesi gereken bazı şeyler var. “Beğendiğiniz yanlarınız” başkalarının sizde beğendiği yanlar olmamalı. Ve “hoşunuza giden şeyler“, yaptığınızda takdir aldığınız şeyler de olmamalı.
Özsevgi dışarıdan değil içeriden gelir
Kendinizi, dünyada hiç kimsenin yaşamadığı bir adada düşünün. Kimse gelmeyecek de. Hiç bir insan yok. Sadece doğa ve hayvanlar. Ki bunlar da dostluk kurabileceğiniz hayvanlar değil.
Burada kendinizi hayal ettiğinizde neler hissediyorsunuz? Şimdi bu noktada yukarıdaki listeyi tekrar düşünün. Ve cevaplarınızı tekrar gözden geçirin.
Çoğu şeyi hatta hemen hemen her şeyi başka insanlar için yaptığımız gerçeğini fark ettiniz mi? Bu gerçekten nasıl uzaklaşılabileceğini de düşünmek önemlidir. Çünkü özsevgi dışarıdan değil içeriden gelir.
Tıpkı ahlak gibi. Eğer dışarıya göstermek için çaba sarf ettiğimiz bir ahlak anlayışımız varsa, bu kendi vicdanımızdan uzak; sadece öğrendiğimizi uyguladığımız bir rutindir.
Kendimi sevmiyorum ne yapmalıyım?
Kendimi sevemiyorum diyorsanız ilk önce kendimi ne kadar tanıyorum sorusunu sormakta fayda vardır. Hobilerim neler? Yeteneklerim neler? Bundan neden korkuyorum? Buna neden kızıyorum?
Tüm bu soruların cevabı dışarıdan öğrendiğim şeyler mi? Bunun için bir insanı tanımak için sorabileceğiniz tüm soruları kendinize sorun. Ve her cevaptan sonra “peki bunu nereden öğrendim?” diye sorun.
Öğrenilmiş cevaplar bizi kendimizden uzaklaştırır, unutmayın. Bu yüzden cevaplarımız olabildiğince, bahsettiğimizde içimize bir mutluluk hissi veren cevaplar olmalı.
Kendimi sevmeye başladığımda benimle konuşan iç sesimin beni ne kadar desteklediğini fark etmeye başlarım. Yaptığım en ufak şey bile bana neşe verir. Yalnız olmak hoşuma gitmeye başlar. Günlük yazmaya başlarım.
Gerçekten zevk aldığım bir çok şeyi keşfetmeye başlarım. Başka bir canlı için yardım etmek bana büyük bir huzur yaşatmaya başlar. Düşüncelerimi ve hislerimi açıkça belirtebiliyor olurum.
Eskiden çok ciddiye aldığım, stres yaptığım, tepki verdiğim şeyleri artık komik bulurum. Onlara gülerim. Olayların eğlenceli yanlarını görmeye başlarım.
Şu ana kadar 1 yorum